خطبه دوم نماز جمعه كربلا به امامت سید احمد صافی به تاریخ 14 جمادی الاول 1441قمری برابر با بیستم دی ماه 1398

برادران و خواهران

بیانیه ای را که از دفتر مرجعیت عالی حضرت آیت الله العظمی سید علی سیستانی (مدّ ظلّه العالی) از نجف اشرف به دست ما رسیده است؛ قرائت می نمایم: بسم الله الرّحمن الرّحیم در زمان سختیها و دشواریها، به همکاری و همبستگی نیاز است و این مسئله جز با تمایل همه جناحها برای صرفنظر کردن حتی بخشی از منافع شخصی و ترجیح منافع عمومی برمنافع شخصی محقق نمی شود. تعامل جناحهای مختلف که هر کدام از آنها بخشی از قدرت، نفوذ و امکانات را در اختیار دارند برای غلبه بر یکدیگر و تلاش آنها برای تحمیل دیدگاه خود بر دیگران منجر به شدت گرفتن بحران و غیر قابل حل شدن آن خواهد شد و در نتیجه همگی متضرر می شوند. و خسارت بزرگتر نصیب کشور و عموم مردمی می شود که در درگیریهای داخلی و خارجی اخیر نقشی نداشته اند. آنچه در روزهای اخیر از تجاوزهای خطرناک و نقض مکرر حاکمیت عراق و ضعف مقامات ذیربط در حمایت از کشور و مردم در برابر آن تجاوزها و نقض حاکمیت اتفاق افتاد، بخشی از پیامد های بحران کنونی است. مطلوب است که همگان با امعان و دقت نظر بیندیشند که پایان نیافتن این وضع موجود به دلیل اصرار برخی موضعگیریها و صرفنظر نکردن از برخی مواضع به وجود آمده است. احتمال می رود خاتمه ندادن به این وضعیت به شدت گرفتن مشکلات در زمینه های مختلف امنیتی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی منجر شود و زمینه را برای افزایش دخالتها در امور کشور و استفاده از فرصت برای تحقق آن فراهم کند. اگر بخواهیم بعد از تمامی جانفشانیهای بزرگی که فرزندان این کشور در جبهه ها و میادین مختلف داشته اند، این وضعیت به نتیجه مطلوب منتهی شود همگی باید نسبت به کشور احساس مسئولیت نمایند و این احساسات را به موضعگیریهای مؤثر در حل بحران کنونی از طریق پاسخگویی به مطالبات اصلاحگرانه تبدیل کنند و این اصلاحات مطابق نقشه راهی که بارها در خصوص آن صحبت شده است؛ انجام پذیرد. رنجهایی که ملت در پی جنگها، مصیبتها و دشواریها در سطوح مختلف در طول دهه های مختلف و در سایه رژیمهای سابق و نظام کنونی، کشیده اند؛ کافی است. پس جناحهای ذیربط باید سطح مسئولیت پذیری ملّی خود را بالا ببرند و فرصت رسیدن به دیدگاهی جامع برای آینده این ملت که آرمانهای تحقق نیافته فرزندان مردم را به ثمر برساند، از دست ندهند؛ به گونه ای که عراق سیادت، ریاست حکومت را خود به دست بگیرد و فرزندان عراق بر کشور حکومت کنند و بیگانگان هیچ نقشی در تصمیمات کشور نداشته باشند، حکومت بر پایه خواست ملّت باشد و در جهت خدمت به تمامی شهروندان با هر نوع از گرایشهای ملی و دینی تلاش کند و زندگی شرافتمندانه ای همراه با عزّت، امنیت و خوشبختی ایجاد نماید. آیا این موارد برای این کشور عزیز که از استعدادهای درخشان و امکانات فراوانی برخوردار است، زیاد است؟ از خداوند متعال می خواهیم همگی را یاری کند و به آنان توفیق حرکت در این راه را عنایت کند که او بسیار مهربان است.

پیوست ها